Na al tig jaren trombonistisch met mezelf bezig te zijn, geef ik nu anderhalf jaar les aan het Rotterdams Conservatorium. Dan ga je dus proberen of wat jezelf in al die tijd ontdekt hebt, ook werkt voor anderen.
Lipbuzzen is zo’n ding. Sinds ik in die tijd ben begonnen met het boek ‘Coordination Training Program for trombone playing’ van Bart van Lier laat dit mij niet los.
Alhoewel veel ook grote koperblazers er niet of in mindere mate het nut van inzien, ben ik ervan overtuigd dat oefeningen hiermee, mits goed uitgevoerd, een positief effect op je trombone spel hebben. Het boek ‘Powers Brass Chops’ door Allen Sanders, geeft hier een redelijk kort en erg Amerikaans, maar goed inzicht in.
Het belangrijkste is niet te forceren. Buzz een toon welke prettig voelt en let er vooral op dat het goed staat.
Strakke halve maan onder de onderlip, mooi redelijk rond gaatje in het midden tussen de de lippen en de mondhoeken op dezelfde plek als in ontspannen toestand. Gaan de mondhoeken naar buiten dan wordt het gaatje te ovaal, gaan ze naar binnen (als bij een kus) dan krijg je teveel vlees in het mondstuk.
In het begin zal lipbuzzen qua gevoel heel ver van de ervaring tijdens het spelen op trombone af liggen, maar in de loop der tijd komt het dichter bij elkaar. Persoonlijk ben ik niet zover dat het hetzelfde is en weet ik dus ook niet of dat ooit kan of zal gebeuren. Is ook niet heel relevant, zolang ik het gevoel heb dat het helpt…..
Uiteindelijk kun je zoveel buzzen als je maar wilt. In de auto met de muziek mee, thuis tijdens het stofzuigen, ha, ha, of als je alleen bent op je kantoor. Zorg er alleen absoluut voor dat het altijd goed staat en je geen verkeerde dingen aanleert. Ga niet te snel de hoogte in…..reken gerust op maanden, zo niet jaren oefening voordat je echt resultaat ziet. Zelf zie je het namelijk altijd later als een ander. De vooruitgang zal er echt al snel zijn, maar omdat je jezelf iedere dag hoort en je op jezelf kritischer bent dan een ander, is de ervaring anders.
Veel plezier!!!!!
